Durf jij te vertrouwen op het leven? Vertrouwen dat het goed komt, dat je gesteund wordt? Of leef jij vanuit angst? Angst voor het onbekende, angst voor vernieuwing, angst om een stap te zetten naar het leven waar jij naar verlangt? En wellicht blijf je daarom in een relatie die niet goed voelt, in een baan die niet langer bij je past of wellicht woon je op een plek waar je je niet thuis voelt.

Comfort zone

Ik ken dat, leven vanuit angst. Blijven waar ik was omdat dat beter was dan het onbekende. Ik was al een aantal jaren niet meer gelukkig in mijn relatie. Maar de angst voor het alleen zijn was groter, dus ik bleef. Ik bleef in de relatie en deed mijn best om er het een top relatie te maken. Ik probeerde met ‘vernieuwde’ blik naar mijn partner te kijken. Ik wilde de omstandigheden veranderen. Maar koos er op dat moment voor om in de relatie te blijven. Tot het moment dat ik tijdens het herstel van een burn-out inzag dat de situatie tussen ons niet zou veranderen. Het zou het zoveelste ‘goede gesprek’ zijn met hetzelfde resultaat.

Heldere keus

Zo was het op een gegeven moment glashelder, ik wilde vooruit, ik verlangde naar een leven in vrijheid en een vreugdevol leven. Dat betekende dat het tijd werd om de stap te zetten. Tijd om een heldere keus te maken. Dat was het moment dat mijn relatie van 17 jaar stopte. Er volgde een turbulente tijd, met veel geregel, verdriet, onmacht en raar maar waar ook met veel energie en plezier. Ik had geen idee hoe het verder moest en ergens wist ik dat ik kon vertrouwen op het leven. Dat het leven mij zou steunen als ik mijn eigen pad zou volgen.

Verhuizen

Het einde van deze relatie betekende ook dat ik de keus maakte dat ik wilde verhuizen. En zo ging ik ongeveer 3 jaar geleden op zoek naar een ander huis. Ik wist wat ik wilde, echter HET huis stond niet te koop. Ik twijfelde of ik wel wilde kopen, of toch liever huren, geen gedoe meer met onderhoud enz. Echter begin september maakte ik de keus, ik zou gaan kopen.

Toeval?

Enkele dagen later op 9 september, de verjaardag van mijn overleden moeder, dronk ik een drankje met mijn tante die een kaarsje had opgestoken voor mij met de wens dat ik snel een fijn huis zou vinden. Een vriend kwam eten die avond en ging vroeg naar huis met de boodschap: “Jij moet je huis gaan zoeken.” En dat deed ik. Ik logde in op een huizensite en wat bleek, die dag was HET huis te koop komen te staan. Enkele weken later was de koop rond. Dat op die bewuste dag dit huis op de markt kwam was voor mij geen toeval. Eerder een teken van het leven dat ik er niet alleen voor sta. Dat ik mag vertrouwen op steun om mij heen.

Actie en vertrouwen

De steun kwam in zoveel vormen. Veel mensen die me hielpen om stap voor stap een nieuw thuis te creëren op de plek van mijn dromen. Had ik tegenslagen, jazeker, de banken werkte niet mee en hierdoor had ik een financieringstekort. Door echter te blijven vertrouwen dat het mogelijk was, in actie te blijven en mijn focus helder te houden, was het met behulp van vrienden en familie mogelijk de koop rond te krijgen. Ook hier liet het leven mij zien dat ik kon vertrouwen dat er steun zou zijn.

Dankbaar

Ik ben dankbaar voor alles wat ik heb en ervaar in mijn leven. De uitdagingen en de kansen. Ik leef vanuit vertrouwen en ben intens dankbaar voor wat het leven mij brengt. Ervaar ik dan geen angst om uit mijn comfort zone te stappen? Ja zeker wel! En ik weet dat ik mag vertrouwen. Daardoor wordt het steeds makkelijker om mijn verlangens te volgen en de benodigde stappen te zetten.

19/11/2017