Leuke titel 😃nietwaar?

Wellicht heb je er wel eens last van zelfkritiek. Maar wat is dat dan zelfkritiek en wat brengt het je. Of nog leuker, wat kun je doen om dit kritische stemmetje in jou wat stiller te maken? 🙃 💛

🙃 Als je wat wilt veranderen aan zelfkritiek dan is het handig in kaart te brengen op welke manieren je dit toepast.
Ik merk bij mezelf (ja, ik zou heel graag in de verleden tijd praten en tot op heden betrap ik mezelf er nog steeds op), dat ik, mijn ego, mijn brein heel veel manieren heeft gevonden om deze subtiel en heel confronterend te presenteren. Ik geef hier 3 voorbeelden van hoe ik dit o.a. toepas.😏 Er zijn veel meer manieren waarop je met (zelf)kritiek om kunt gaan en ja, dat doe ik dan ook in mijn leven. Maar dan heb je vast een idee van waar ik het over heb.

1. Na afloop bedenk ik me dat iets wat ik heb gedaan ‘niet handig’ was. Heel subtiel en soms heel duidelijk, maak ik mezelf fout hiermee 🤭
2. Ik probeer iets goed te praten voor mezelf. Hierin zit verborgen dat ik vind dat ik iets ‘fout’ heb gedaan. 😳
3. Als iemand kritiek op mij heeft, of soms subtieler, opmerkt dat hij/zij iets wat ik heb gedaan niet fijn vond/vind. Dan kan ik meteen mezelf fout vinden. In de verkeerdheid gaan van wat ik heb gedaan. En mezelf op de kop geven dat ik het nog steeds niet goed doe.

Tsja, wat brengt me dit dan?🙃
Als ik mezelf fout maak hoef ik in zoals in voorbeeld nummer 3, dan hoef ik niet te voelen hoe zeer dat doet dat een ander kritiek op mij heeft, of dit nou direct of indirect is. Om de pijn van die kritiek dus uit de weg te gaan heb ik een aantal strategies bedacht. Zoals bijvoorbeeld deze 3.

1. Ik ga in de verdediging en geef aan dat ik “dat” niet doe. Ik verzin excuses waarom ik het doe en verzin dus als het ware allemaal redenen waarom wat ik deed wel goed was.
2. Ik ga in het verzet. Dat is interessant om te zien op welke manieren ik dat allemaal doe 🤣. Ik weet het beter dan de ander, ik heb gelijk, en ook ga ik in de tegenaanval. Want het ligt natuurlijk niet aan mij, maar aan de ander.
3. Ik verkramp, ik trek me terug, ga kattig doen, wordt onbuigzaam en wil mijn ‘eigengemaakte’ regels volgen

En dit allemaal omdat ik niet wil voelen wat die kritiek van een ander met me doet. Interessant, niet waar?

De kritiek van de ander is dan ook vaak zo pijnlijk omdat ik mezelf al zo vaak het labeltje ‘fout’, ‘niet goed gedaan’ geef. Mijn eigen kritiek wordt als het ware weerspiegelt door de ander. AU!😧

Wat kun je nu doen om dit stemmetje stiller te maken?
Ook hier zijn wel meerdere mogelijkheden. Ik noem er ook hier een paar en als eerste een paar bij kritiek van een ander.

1. Je ontvangt de kritiek, opent je hart en neemt waar wat er met je gebeurd. Zonder er wat van te vinden laat je de sensaties door je heen stromen.
2. Je bedankt het leven, jezelf, de ander (net waar je aan toe bent) voor de groeimogelijkheid die hier gegeven wordt.
3. Wanneer je het moment terug in je gedachten haalt, dan kijk je ernaar met grote nieuwsgierigheid. Alsof je van een afstand kijkt naar een versie van jou die in reactie is. Het woord “Interessant” kan een helpend idee zijn. 😃

Wat kun je doen in geval van zelfkritiek?

1. Stel de vraag “is deze kritiek terecht, en helpend voor mij?”
2. Kijk ook hier met grote nieuwsgierigheid naar jezelf. De vraag: “Interessant wat hier gebeurd”, kan hierbij helpen.
3. Stel jezelf de vraag “als ik geen kritiek op mezelf zou hebben wat zou ik dan ervaren?” En wat je dan waarneemt in je lichaam, in jezelf, laat je toe. Zonder het verhaal erom heen.

Het is leuk om mee te spelen. Confronterend? Ja soms wel. En als je toch tijd doorbrengt met jezelf onder de loop te nemen, hoeveel leuker is het dan om deze tools in te gaan zetten. Dus in plaats van “ik had zus…., ik had zo…, ik doe dat niet handig……enz” door je heen te laten gaan, ga je in onderzoek vanuit het perspectief “interessant wat hier gebeurd.” 😃

Ben benieuwd wat je ontdekt en wat voor jou werkt. En wellicht heb je een hele leuke andere manier die je wilt delen. 😃